Myrthe vertelt je iedere maand wat ze allemaal meemaakt als uitgever. In november leek het erop dat ze (voor het eerst dit jaar) eindelijk alles onder controle had! 

Het had een stúk eerder mogen gebeuren, maar in november had ik eindelijk het gevoel dat ik alle zaken onder controle had! We hoefden niet meer te verhuizen, de digitale Fake Frankfurt-beurs was voorbij, er hoefde niemand ingewerkt te worden, we zitten prima op ons plek in het nieuwe kantoor… kortom: geen grote, spannende dingen dus. Dat betekende dat ik eindelijk weer tijd had om redactieklussen te doen, enkele oriënterende afspraken te plannen, een nieuwsbrief te schrijven, me te storten op het pensioen en de verzekeringen van het personeel én om de vraagposten te verwerken (vraag het elke ondernemer, maar dit is echt de meest gehate klus ever).

Dankzij mijn Structuurjunkie planner* kon ik heel goed overzicht houden, en vinkte ik week na week alle taken af die ik voor mezelf gepland had. Ik nam zelfs nog twee dagen vrij om met mijn vrienden een lang weekend naar het bos te gaan. Dit was de tweede keer dit jaar dat ik even een paar dagen helemaal weg was, en het voelde heerlijk. Ik weet niet of het door de omgeving kwam of door het feit dat ik het gevoel had dat stress iets was dat niet bestond – ik kwam helemaal opgeladen terug. Uiteraard was er wel even een momentje waarop ik wat mails ging wegwerken (iedereen lag toch nog te slapen) en heb ik op een avond na wat paniekgedachten even een manuscript gedownload van de server om te kijken hoe het ook alweer zat, maar verder was het helemaal perfect. Ik hoop met heel mijn hart dat ik in 2021 minstens twee van deze maanden heb!

*Ik gebruik nu de Perzik A4-planner omdat ik na het gebruik van de kleinere planner wilde testen hoe dit was en hoewel ik het heerlijk vind dat hij zo lekker groot is, merk ik dat ik de zaterdag en zondag toch veel minder gebruik dan ik vooraf dacht. Dit is echt de perfecte planner voor als je geen maandag tot vrijdag werkritme hebt, maar zelf stap ik per 1 januari toch weer over naar de Structuurjunkie planner 2021 (ik heb inmiddels zelfs al hele indelingen gemaakt voor klussen die regelmatig terugkomen zoals kwartaalcijfers, royalties en het maken van de catalogi. Ik ben nog nóóit zo goed georganiseerd aan een jaar begonnen.

Na het afsluiten van een kwartaal heb ik normaal gesproken een aandeelhoudersvergadering maar het gesprek van oktober was in verband met een positieve Corona-test verplaatst naar november. Al die extra weken had ik er net zoveel naar uitgekeken als tegenop gezien. Het blijft namelijk toch wel spannend om met de twee andere aandeelhouders in gesprek te gaan en om te horen hoe zij vinden dat het gaat. Gelukkig was ik door de extra tijd perfect voorbereid en had ik eigenlijk alleen maar positief nieuws te vertellen. Het gesprek verliep dan ook echt heel goed en mijn aandeelhouders waren het met mij eens: er moet personeel bij komen. De werkdruk is echt te hoog geworden en zo kan het niet langer doorgaan.

We hebben daarom niet een maar zelfs twee vacatures online gezet! Ik heb er echt ontzettend veel zin in om mijn team uit te breiden en kan niet wachten om alle sollicitatiebrieven te lezen. Wil jij ook bij ons komen werken? Bekijk dan hier de vacatures!

Hoewel ik deze maand alles prima onder controle leek te hebben, was het boektechnisch de drukste maand ooit. Door allerlei tegenslagen, Corona-planning-aanpassingen en dingen die nou eenmaal die maand moesten verschijnen, kwamen er deze maand 5 (!) boeken van de drukker én werd De Academie ook nog uitgeleverd! Daarbij kwamen nog een paar herdrukken, bijvoorbeeld die van Ik geef je de zon (Hoera! 9e druk!), Druks (Hoera, 3e druk!) en Damn, Honey (dubbelhoera, 6e druk!) Het was echt bijna elke dag een feestje op kantoor, want we kregen supervaak nieuwe boeken en drukken bezorgd.

Toen De grand tour van Henry Montague binnenkwam, hielden we voor het eerst onze adem in bij het openmaken van de doos. Het ontwikkelen van deze cover was heel tof maar tegelijkertijd ook wel spannend. We wisten eigenlijk al direct dat we niet voor de Amerikaanse covers wilden gaan, omdat we met name de cover van het derde boek echt niet mooi vinden (we kunnen er niets aan doen, maar we vinden de jongen die op de foto staat helemaal niet leuk, hahaha!). We besloten dus om een eigen cover te laten maken, en door een ingeving van Fleur en wat zoeken op Pinterest, kwamen we op het idee om een klassieke afbeelding te combineren met moderne typografie. En om het nóg unieker te maken, lieten we deze belettering in neon uitvoeren. Niet eerder hadden we hiermee gewerkt, dus toen de doos eenmaal aankwam, was het even billenknijpen om te zien hoe het resultaat eruit zou zien maar godzijdank is het ‘t echt fantastisch! Zo als ‘eenzaam boek’ lijkt het misschien een beetje gek tussen de andere boeken in je kast, maar wacht maar tot de serie compleet is!

Gisteren kreeg ik overigens een te gek mailtje: de Russen hebben onze cover ook gezien en willen deze ook voor hun uitgave gebruiken. Ons idee gaat dus de grens over naar Rusland!

We zitten nu alweer in de laatste maand van het jaar – nog maar 21 dagen en 2020 zit er alweer op. Ik kijk heel erg uit naar deze laatste maand, en ben heel erg benieuwd wat die laatste drie weken ons nog gaat brengen. Er komt in ieder geval nog een nieuw Structuurjunkie product uit (het dagboek, heb jij ‘m al gezien?) en er komen nóg twee herdrukken aan (de 7e druk van Robijnrood, woei! en nu al de 2e druk van Waarom je niet zomaar moet stemmen waar je ouders op stemmen) maar verder zijn we al volop bezig met de boeken van 2021. En wauw, wat een geweldig jaar gaat dat ook worden!