Hoi! Ik ben Natasha; de persoon achter About my bookshelf. Ik schafte De Grishaserie een aantal jaar geleden aan, maar begon afgelopen september pas in Schim en Schaduw. Vervolgens las ik de vervolgdelen dit jaar uit. Ik ben op dit moment bezig in List en Leugens. De trilogie met Alina, de duologie met de Kraaien en straks ook nog de duologie over Nikolai; ik kan geen genoeg krijgen van deze wereld. Vandaag mag ik aflevering 3 bespreken en ik neem daarmee het stokje over van Lisa.

In deze aflevering zien we voor het eerst Morotzova’s hert. Alina droomt van het hert. In de brieven die ze naar Mal schrijft, ontdek je dat ze vroeger ook al over het dier droomde. Dit was vast een teken van haar Grishakrachten, maar vroeger waren de verhalen over de Lichtheerser ook een fabeltje. Verder maken we deze aflevering kennis met de coupeuse Dzenya, komt het speciaal voor de serie geschreven Boek der Heiligen in beeld en is Leigh Bardugo zelf de eerste die Alina een knuffel geeft nadat ze haar krachten heeft laten zien bij de koning.

Alina moet dus haar krachten laten zien bij de koning met generaal Kirigan. Als dat goed gaat, kan de training beginnen. De vlakte moet namelijk zo snel mogelijk verdwijnen en daar is Alina voor nodig. Ze begint met gevechtstraining en daagt Zoya uit. Het gevecht is van korte duur want Zoya heeft haar Grishakrachten maar al te goed onder controle en schakelt Alina in een zucht uit. De werking van de magie met de elementen vind ik echt tof om op beeld te zien!

Alina kan haar kracht nog niet zelf oproepen, dus moet ze in de leer bij Baghra. Het is zo fijn om te zien dat die training precies zo begint als in het boek. Baghra schrikt haar af met haar intense ogen en de mededeling dat Alina moet maar terugkomen als ze in zichzelf gelooft. Ik hou van Baghra in de boeken en ik vind haar in de serie nu al geweldig.

Ondertussen ondernemen de Kraaien een riskante reis door de Vlakte. Voordat ze aan de reis beginnen, moeten ze verschillende spullen verzamelen, waaronder een geit. Waarom een geit? Vroeg ik me af. Die blijkt later meegenomen te zijn om Jesper (in dit geval) rustig te houden. Ik vond dat dus heel grappig, omdat je in onze wereld ook met geiten kunt knuffelen of kunt yogaën om je gelukkiger te voelen.

Ik zou nog heel veel kunnen schrijven over deze aflevering, bijvoorbeeld over de rol van de Fjerden, of dat ik generaal Kirigan op beeld leuker vind dan in de boeken, maar mijn tijd is om. Ik moet door naar aflevering 4!