Tahereh Mafi heeft het druk gehad, en dat is voor ons een heel goed teken! (Nieuwe boeken!) Bustle interviewde haar over haar nieuwste boek: Welkwoud.

Het is nogal een understatement als we zeggen dat Tahereh Mafi het druk heeft gehad.

 

Na de succesvolle lancering van haar eerste boek voor jongere kinderen, Verdermeer, heeft ze aangekondigd verder te schrijven aan de immens populaire Vrees me-serie voor YA. Het vierde boek zal Heel me gaan heten en verschijnt in 2018. Daarnaast werkt ze als consulting producer mee aan de televisieserie die van haar boeken wordt gemaakt, deelde ze met haar verrukte lezers dat zij en haar man Ransom Riggs hun eerste kind verwachtten (inmiddels is ze bevallen) en onthulde óók nog eens dat Welkwoud, een duisterder boek in de Verdermeer-wereld in november zal verschijnen. Het is begrijpelijk als je je na alleen al het lezen van deze alinea uitgeput voelt.

 

Maar Taherehs productiviteit is alleen maar leuk voor ons, want als de flaptekst van Welkwoud een aanwijzing is, heb jij je nieuwste fantasy-obsessie gevonden. Het verhaal gaat over Laylee, die zich de fijne tijd voordat haar moeder overleed bijna niet kan herinneren. Voordat haar vader door zijn verdriet zijn verstand verloor. Voordat ze achterbleef als de enige mordeshoor in Welkwoud. Het is haar lot om de lichamen van de doden te wassen klaar te maken voor het hiernamaals. Door het zware werk verstijven haar handen en verliest ze haar kleur. Maar dan komt een stel bekende vreemdelingen op haar pad die haar leren wat een vleugje magie en vriendschap al niet kunnen doen.

 

Laten we, voordat we verder gaan, eerst even naar de omslag kijken.

 

 

Welkwoud is geïnspireerd op Taherehs Perzische achtergrond en de verhalen en literatuur die haar ouders met haar deelden tijdens haar jeugd. Voor sommigen zal het logisch zijn om je jeugd als beginpunt voor een verhaal te gebruiken, maar voor Tahereh was dat niet vanzelfsprekend.

‘Perzische cultuur is nooit fictie geweest voor mij; het is onderdeel van mijn leven. Het eten, de poëzie, de geluiden en geuren, de festivals en de sprookjes: ze zijn net zo echt als de botten in mijn lichaam. Het kwam gewoon nooit in me op om hier een verhaal van te maken,’ vertelt Tahereh aan Bustle. ‘Maar er is ook een veel langer antwoord, namelijk dat het ook te maken heeft met reflectie, en bestaande, geïnstitutionaliseerde ideeën kwijtraken over welke mythologieën de mooiste kunst inspireren. Het is zo dat ik mezelf nooit terugzag in boeken toen ik opgroeide. Mijn jonge ik heeft deze onzichtbaarheid geabsorbeerd, zo erg dat ik het zelfs bijna uit mijn eigen hoofd had gewist. Het duurde even voordat ik me realiseerde dat ik toestemming had om me te laten inspireren door het wandtapijt van mijn eigen leven.’

 

Die inspiratie, samen met Taherehs liefde voor mode (die ook in Verdermeer onderdeel van het verhaal werd), breidt zich uit van het verhaal naar de omslag, waar Perzisch-geïnspireerde afbeeldingen op terug te vinden zijn, en Laylee een prachtige hoofddoek en jas draagt die zowel authentiek als high-fashion is. Net als alles wat Tahereh doet, was dit een bewuste keuze.

 

 

‘Mijn moeder bracht de gelukkigste jaren van haar leven door als klein meisje in Azerbeidzjan, en hoewel het tegenwoordig een soeverein land is, was het toen nog onderdeel van Iran. Het is een fascinerend stukje wereld dat de ruimte tussen Iran en Rusland opvult en heeft zijn eigen spectaculaire gebruiken en tradities,’ vertelt ze. ‘De kleren, kleuren en landschappen van Welkwoud en trouwens ook van Verdermeer, zijn af en toe geïnspireerd op mijn moeders verhalen en herinneringen. Maar uiteindelijk is het boek meer een cocktail van waarheid en fantasie.’

 

Een ander element dat een rol blijft spelen in Taherehs boeken is het idee van een beschadigde jeugd, een soort van verloren onschuld, maar altijd met een sprankje hoop. We zagen dit in Vrees me, Verdermeer en nu in Welkwoud. Dit element komt dan ook voort uit  Taherehs eigen belevingen, wat een extra laag authenticiteit aan haar verhalen toevoegt.

 

‘Het antwoord is, helaas, niet te vatten in een paar zinnen. Maar ik kan er dit over zeggen: ik groeide op in een extreem onwetende, xenofobische gemeenschappen waardoor ik een immens moeilijke kindertijd heb gehad, waarvan ik de gevolgen nog steeds aan het verwerken ben, denk ik.’

 

Toch zijn alle hoofdpersonen uit Taherehs boeken uiteindelijk sterk en blijven ze overeind, zelfs bij extreme tegenspoed.

 

‘Laylee is absoluut mijn idee van een realistische vrouwelijke hoofdpersoon. Ze is een jonge vrouw die wanhopig probeert zichzelf te beschermen tegen een samenleving die haar pijn wil doen en haar klein wil houden. Ze is boosheid en een gebroken hart tegelijk. Ik ben dol op haar.’

 

En we weten zeker dat lezers net zo dol zullen zijn op Laylee als Tahereh… en net zo veel van haar zullen houden als van Tahereh.

 

Dit artikel verscheen eerder op Bustle.com. Wij hebben het vertaald om met Taherehs Nederlandse lezers te kunnen delen!